Karta Winnic SWMPW – Stowarzyszenie Winiarzy Małopolskiego Przełomu Wisły

Preambuła
Mając za cel tworzenie jak najlepszego wina oddającego charakter gleby i klimatu naszego
regionu, członkowie Stowarzyszenia Winiarzy Małopolskiego Przełomu Wisły przyjęli 22 listopada
2008 roku na Zamku w Janowcu poniższą Kartę jako zbiór zasad określających charakter
produkowanych przez siebie win i standardy ich jakości. Aby wyróżnić wina, które spełniają
określone w Karcie wymagania i powstały zgodnie z tym dokumentem niniejszym wprowadza się
oznaczenie „Karta Winnic Małopolskiego Przełomu Wisły”, które może być użyte w oznakowaniu
wina na określonych niżej zasadach. Jest to pierwszy krok w kierunku uzyskania dla tych win
chronionego oznaczenia geograficznego lub chronionej nazwy pochodzenia, zgodnie z przepisami
Unii Europejskiej w sprawie wspólnej organizacji rynku wina.
I. Oznaczenie „Karta Winnic Małopolskiego Przełomu Wisły”
Stowarzyszenie Winiarzy Małopolskiego Przełomu Wisły, zwane dalej „Stowarzyszeniem”
określi szczegółową formę graficzną oraz symbol oznaczenia „Karta Winnic Małopolskiego Przełomu
Wisły”. Zarówno znak słowny, jak i jego forma graficzna i symbol pozostają własnością
Stowarzyszenia. Użycie tego oznaczenia przez inne podmioty, w całości lub fragmencie, w formie
akronimu, znaku graficznego lub jakiejkolwiek innej postaci wymaga pisemnej zgody Stowarzyszenia.
Oznaczenie „Karta Winnic Małopolskiego Przełomu Wisły” nie stosuje się w oznakowaniu
win likierowych, win musujących i win półmusujących.
II. Obszar uprawy
Termin „Karta Winnic Małopolskiego Przełomu Wisły” może być stosowany dla oznaczenia
wina, które zostało uzyskane wyłącznie z winogron pochodzących z winnic zlokalizowanych na
obszarze mezoregionu fizjograficznego Małopolskiego Przełomu Wisły oraz przylegających do niego
obszarów w następujących granicach:
– na terenie województwa lubelskiego – powiaty: kraśnicki, opolski i puławski;
– na terenie województwa mazowieckiego – powiaty: lipski i zwoleński oraz część powiatu
kozienickiego położona na południe od rzeki Radomki i część powiatu garwolińskiego (gminy:
Maciejowice, Sobolew i Trojanów);
– na terenie województwa świętokrzyskiego – części powiatów: opatowskiego i ostrowieckiego
położonego na północ od drogi Annopol – Ostrowiec Świętokrzyski i na wschód od drogi
Ostrowiec Świętokrzyski – Radom.
III. Odmiany winorośli
Do wyrobu win oznaczonych „Karta Winnic Małopolskiego Przełomu Wisły” można użyć
wyłącznie z winogron następujących odmian winorośli:
– odmiany zarejestrowane przynajmniej w jednym z krajów członkowskich Unii Europejskiej jako
odmiany winorośli właściwej Vitis Vinifera (w tym odmiany tzw. „mieszańców złożonych nowej
generacji”, jak Rondo, Regent, Sibera, Hibernal, etc.);
– odmiany Bianca, Jutrzenka, Muszkat Odeski, Seyval blanc, Vidal, Landot (Landal), Leon Millot i
Marechal Foch.
IV. Przyjazna dla środowiska metody uprawy winnic
Aby zminimalizować niekorzystne oddziaływanie monokultury winorośli należy utrzymywać
w winnicy stałą okrywę roślinną. Należy też, poprzez stosowanie zabiegów mechanicznych
utrzymywać możliwie różnorodny skład gatunkowy okrywy roślinnej, w tym zwłaszcza rośliny
kwitnące, które tworzą środowisko życia dla pożytecznych organizmów.
Okrywę roślinną można okresowo zaorać w celu wykonania niektórych zabiegów
uprawowych, a także w okresach suszy i przy pielęgnacji młodych winnic. Jeśli gleba pozostaje
odsłonięta dłużej niż trzy miesiące, należy ją okryć warstwą materiału organicznego.
W winnicach położonych na zboczach, o glebach z dużym udziałem cząstek szkieletowych
(kamieni i żwirów) należy dostosować się do lokalnych uwarunkowań.
Powinno się dążyć do podwyższenie naturalnej odporności winorośli poprzez ograniczenie
plonu, dostarczenie niezbędnych składników odżywczych oraz stworzenie odpowiednich warunków
ekologicznych uprawy, które ograniczałyby rozwój chorób i szkodników, natomiast sprzyjałyby
rozwojowi organizmów pożytecznych. Należy pod tym kątem dokonywać wyboru odmian winorośli,
a także sposobu prowadzenia krzewów, cięcia, nawożenia i pielęgnacji gleby.
W celu bezpośredniej ochrony, zwiększenia odporności winorośli oraz wspomożenia
procesów samoregulacji w ekosystemie winnicy należy stosować wyłącznie środki polecane do upraw
ekologicznych (organicznych).
V. Środki ochrony roślin i nawozy
Należy do niezbędnego minimum ograniczyć stosowanie herbicydów, pestycydów i tak
zwanych systemowych środków ochrony roślin oraz nawozów sztucznych i dążyć docelowo do
całkowitego ich zastąpienia nawozami naturalnymi, jak kompost, obornik i nawozy zielone. Nawozy
zawierające fosfor i potas powinny być stosowane wyłącznie na podstawie analizy gleby, która
uwzględnia również zawartość trudno dostępnych składników pokarmowych, związanych z
cząsteczkami ilastymi gleby.
VI. Dopuszczalna wysokość plonu
Zaleca się maksymalny plon winnicy wynoszący nie więcej, niż 7.000 kilogramów winogron z
hektara. Jednak plon ten w przeliczeniu na jeden owocujący krzew winorośli nie powinien być
wyższy, niż:
– 1,7 kilograma w przypadku produkcji win białych i różowych,
– 1,2 kilograma w przypadku produkcji win czerwonych.
W celu regulacji plonu należy dążyć do stosowania naturalnych sposobów ograniczania
plenności winnego krzewu, jak odpowiednia gęstość nasadzeń i uprawa roślin okrywowych w
winnicy, niż tak zwanych „zielonych zbiorów”.
VII. Gęstość nasadzeń
Gęstość nasadzeń winnicy powinna wynosić co najmniej 4.000 krzewów winorośli na hektar
powierzchni dyspozycyjnej krzewów.
VIII. Przyjazna dla środowiska metody wyrobu wina
Przy przerobie winogron i wyrobie wina należy unikać metod zużywających duże ilości
surowców i energii, a także używania substancji, których produkcja lub stosowanie nie jest obojętne
dla środowiska naturalnego i zdrowia człowieka.
IX. Ograniczenie dodatku dwutlenku siarki
Należy ograniczyć stosowanie dwutlenku siarki (SO2) przy wyrobie wina. Całkowita
zawartość SO2 w winie nie powinna przekraczać 2/3 maksymalnej zawartości dozwolonej przepisami
Unii Europejskiej w sprawie wspólnego rynku wina.
Dopuszcza się następujące całkowite stężenia SO2 w zależności od rodzaju wina (w nawiasach
podano dopuszczalny dodatek pirosiarczynu potasu):
– wina czerwone zawierające do 5 g/l cukru resztkowego: 110 mg/l SO2 (0,22 g/l pirosiarczynu
potasu)
– wina białe i różowe zawierające do 5 g/l cukru resztkowego: 140 mg/l SO2 (0,28 g/l pirosiarczynu
potasu)
– wina czerwone zawierające powyżej 5 g/l cukru resztkowego: 140 mg/l SO2 (0,28 g/l
pirosiarczynu potasu)
– wina białe i różowe zawierające powyżej 5 g/l cukru resztkowego: 180 mg/l SO2 (0,36 g/l
pirosiarczynu potasu)
X. Naturalne stężenie alkoholu
Naturalne stężenie alkoholu mierzone dla danej partii moszczu lub miazgi winogron
stanowiących odrębny nastaw fermentacyjny nie może być mniejsze niż:
– 9,0 procent objętościowych potencjalnego alkoholu (17,0° Brixa, 70°Oe, 15,1° NM) w przypadku
win białych i różowych,
– 10,0 procent objętościowych potencjalnego alkoholu (18,4° Brixa, 76°Oe, 16,8° NM) w
przypadku win czerwonych.
XI. Wzbogacanie
Należy do minimum ograniczyć wzbogacanie moszczu. Jednak w przypadku wystąpienia
niekorzystnych warunków pogodowych dopuszcza się wzbogacanie moszczu poprzez dodatek
sacharozy (szaptalizację) w ilości nie większej, niż:
– 1,5 kg sacharozy na 100 litrów moszczu, jednak nie więcej niż do uzyskania całkowitego stężenia
alkoholu wynoszącego 11,5 procent objętościowych w przypadku win białych i różowych,
– 2,0 kg sacharozy na 100 litrów moszczu, jednak nie więcej niż do uzyskania całkowitego stężenia
alkoholu wynoszącego 12,0 procent objętościowych w przypadku win czerwonych.
Sacharozę można zastąpić dodatkiem rektyfikowanego zagęszczonego moszczu gronowego w
proporcji odpowiedniej do uzyskania takiej samej zawartości cukru.
Niedozwolony jest dodatek nierektyfikowanego zagęszczonego moszczu gronowego
uzyskanego z winogron pochodzących spoza obszaru uprawy określonego w rozdziale II lub z odmian
winorośli innych, niż określone rozdziale III.
Niedozwolone jest zagęszczanie moszczu lub wina w procesie odwróconej osmozy lub
poprzez wymrażanie (krioekstrakcję).
XII. Odkwaszanie
Należy do minimum ograniczyć chemiczne odkwaszanie moszczu. Jednak w przypadku
wystąpienia niekorzystnych warunków pogodowych dopuszcza się zmniejszenie całkowitej
kwasowości moszczu przy pomocy węglanu wapnia lub wodorowęglanu potasu maksymalnie o 1,5
grama na litr w przeliczeniu na kwas winowy.
Niedozwolone jest odkwaszanie moszczu do poziomu niższego, niż 9 gramów na litr w
przeliczeniu na kwas winowy, a także odkwaszanie chemiczne wina po zakończeniu fermentacji.
XIII. Zabronione procesy i praktyki enologiczne
Przy wyrobie wina niedozwolone jest stosowanie następujących procesów i praktyk
enologicznych:
– słodzenie wina po zakończeniu fermentacji
– dodawanie kwasu sorbowego lub sorbianu potasu,
– stosowanie kawałków drewna dębowego w formie listew (tzw. „eno-staves”), wiórów („chipsy”) i
innej, z wyjątkiem beczek drewnianych,
– dodawanie taniny,
– stosowanie tak zwanych drożdży aromatycznych (zawierających lub wytwarzających enzymy
wspomagające ekstrakcję substancji aromatycznych) oraz drożdży genetycznie modyfikowanych,
– podgrzewanie miazgi winogron podczas maceracji do temperatury wyższej, niż 35oC,
– dodawanie enzymów pektolitycznych.
XIV. Użycie beczek drewnianych
W przypadku win białych niedozwolone jest użycie nowych beczek „barrique”, od których
wino mogłoby uzyskać charakterystyczny aromat drewna dębowego.
XV. Wprowadzenie do obrotu
Wino z oznaczeniem „Karta Winnic Małopolskiego Przełomu Wisły” może być oferowane w
obrocie nie wcześniej, niż 30 kwietnia w roku następującym po zbiorze winogron, wyłącznie w
butelkach szklanych o pojemności nie mniejszej, niż 0,375 litra i nie większej, niż 3 litry.
XVI. Zasady przyznawania oznaczenia
Każdy producent, który posiada winnicę na obszarze uprawy określonym w rozdziale II może
wystąpić do Stowarzyszenia o udzielenie zgody na oznaczenie produkowanego przez siebie wina
terminem „Karta Winnic Małopolskiego Przełomu Wisły”, jeśli w formie pisemnej deklaracji
zobowiąże się przestrzegać zasad Karty. Stowarzyszenie nadzoruje producentów pod względem
spełnienia warunków określonych w niniejszym dokumencie. Stowarzyszenie zastrzega sobie prawo
formułowania bardziej szczegółowych zaleceń w tym zakresie.
Wydawana przez Stowarzyszenie pisemna zgoda na użycie oznaczenia „Karta Winnic
Małopolskiego Przełomu Wisły” ma zawsze charakter warunkowy i dotyczy konkretnego wina, które
spełnia wszelkie wymagania określone w niniejszym dokumencie i powstały zgodnie z jego
wytycznymi. Zgoda taka może być cofnięta w przypadku stwierdzenia niezgodności wina lub procesu
jego wytworzenia z wymaganiami określonymi w niniejszym dokumencie.
Stowarzyszenie wydaje zgodę na oznaczenie danego wina terminem „Karta Winnic
Małopolskiego Przełomu Wisły” jeżeli wino to:
– spełnia wymagania Karty i zostało wytworzone zgodnie ze wszystkimi zasadami określonymi w
tym dokumencie,
– uzyskało pozytywną opinię Komisji oceniającej powołanej przez Stowarzyszenie.
Komisja dokonuje oceny degustacyjnej anonimowych próbek wina („degustacja w ciemno”),
zgodnie z regulaminem opracowanym przez Stowarzyszenie, tak aby zapewnić możliwie bezstronną i
obiektywną ocenę. Komisja zbiera się raz w roku między 1 i 25 kwietnia.
XVII. Forma oznaczenia
Oznaczenie „Karta Winnic Małopolskiego Przełomu Wisły” umieszcza się w formie
specjalnej naklejki na szyjce butelki lub w rogu etykiety. Stowarzyszenie, po wydaniu zgody na
oznaczenie dostarcza producentowi odpowiednią ilość naklejek, pozwalającą na oznakowanie danej
partii wina, której ta zgoda dotyczy. Niedozwolone jest użycie oznaczenia „Karta Winnic
Małopolskiego Przełomu Wisły” w innej formie, oraz jego powielanie w całości lub fragmencie, w
formie akronimu, znaku graficznego lub jakiejkolwiek innej postaci bez pisemnej zgody
Stowarzyszenia.
XVIII. Opłaty
Stowarzyszenie zastrzega sobie prawo pobierania od producentów opłat na pokrycie kosztów
związanych z procedurą przyznania zgody na stosowanie oznaczenia „Karta Winnic Małopolskiego
Przełomu Wisły”, takich jak koszty nadzoru, oceny wina, wykonania odpowiednich oznaczeń
(naklejek), etc. Wysokość tych opłat nie może jednak przekraczać rzeczywistych kosztów
poniesionych przez Stowarzyszenie.
Regulamin pobierania próbek wina
do testów organoleptycznych prowadzonych w celu zaklasyfikowania wina
do oznaczenia „Karta Winnic Małopolskiego Przełomu Wisły“
§ 1.
1. Próbki wina do testów organoleptycznych prowadzonych w celu zaklasyfikowania wina do
oznaczenia „Karta Winnic Małopolskiego Przełomu Wisły“ pobiera oddelegowany
przedstawiciel Zarządu Stowarzyszenia Winiarzy Małopolskiego Przełomu Wisły, w miejscu
składowania wina wskazanym przez producenta.
2. Pobrania próbek dokonuje się w obecności producenta lub osoby upoważnionej przez
producenta.
§ 2.
1. Pobiera się trzy próbki wina przeznaczone do testów organoleptycznych.
2. W przypadku wina nierozlanego do butelek – każdą próbkę pobiera się w ilości 0,75 litra
wina z losowo wybranego zbiornika, a następnie rozlewa do osobnej butelki i zamyka w
sposób zapewniający zachowanie właściwości fizykochemicznych, biologicznych i
sensorycznych wina do czasu wykonania testów.
3. W przypadku wina rozlanego do butelek – jako każdą próbkę pobiera się jedną lub więcej
losowo wybranych butelek, w ilości niezbędnej do uzyskania 0,75 litra wina.
§ 3.
1. Każda pobrana próbka jest oznaczana i pieczętowana w sposób umożliwiający stwierdzenie
jej tożsamości i autentyczności podczas wykonywania testów organoleptycznych.
2. Próbki wina oznacza się i pieczętuje w miejscu i czasie pobrania.
§ 4.
1. Z czynności pobrania próbek sporządza się protokół zawierający następujące informacje:
1) nazwę, siedzibę i adres albo imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres
producenta;
2) nazwisko i imię przedstawiciela Zarządu Stowarzyszenia dokonującego pobrania
próbek;
3) oznaczenie zbiorników lub partii butelek z których pobrane były próbki;
4) oznaczenie pobranych próbek;
5) miejsce, data i godzina pobrania próbek
2. Protokół sporządza się w miejscu i czasie pobrania próbek wina.
3. Protokół podpisują:
1) przedstawiciel Zarządu Stowarzyszenia dokonujący pobrania próbek;
2) producent.
4. Protokół sporządza się w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, z których jeden
przeznaczony jest Zarządu Stowarzyszenia, a drugi dla producenta.
Regulamin testów organoleptycznych
prowadzonych w celu zaklasyfikowania wina do oznaczenia
„Karta Winnic Małopolskiego Przełomu Wisły“
§ 1.
1. Zarząd Stowarzyszenia Winiarzy Małopolskiego Przełomu Wisły:
1) powołuje spośród osób wyróżniających się wiedzą i doświadczeniem w dziedzinie oceny
win gronowych od 3 do 5 członków komisji oceniającej;
2) wyznacza spośród członków Stowarzyszenia, nie przedstawiających do oceny
produkowanego przez siebie wina, lub osobę nie będącą członkiem Stowarzyszenia ale zatwierdzoną
przez członków Stowarzyszenia, sekretarza komisji;
3) zapewnia pomieszczenia, sprzęt i wyposażenie oraz obsługę techniczną dla właściwego
przeprowadzenia testów organoleptycznych;
4) zapewnia obsługę biurową posiedzenia komisji;
5) zapewnia należyte warunki przechowywania próbek win przeznaczonych do testów
organoleptycznych.
2. Członkowie komisji wybierają ze swojego grona przewodniczącego komisji.
3. Przewodniczący komisji:
1) kieruje na bieżąco pracą komisji;
2) zarządza kolejne sesje degustacyjne oraz przerwy;
3) zarządza podawanie kolejnych próbek wina do oceny degustacyjnej;
4) sporządza wraz z sekretarzem komisji sprawozdanie z posiedzenia komisji.
3. Sekretarz komisji:
1) przygotowuje w odpowiedniej ilości właściwe arkusze oceny wina dla każdego członka
komisji;
2) po zakończeniu każdej sesji degustacyjnej zbiera wypełnione i podpisane przez członków
komisji arkusze oceny wina i sprawdza je pod względem poprawnego wypełnienia;
3) oblicza średnią ocenę punktową dla każdej ocenianej próbki wina;
4) przygotowuje wraz z przewodniczącym komisji protokół z posiedzenia komisji.
4. Sekretarz komisji nie jest członkiem komisji.
5. Obsługa techniczna posiedzenia komisji:
1) przygotowuje próbki wina do oceny degustacyjnej, w szczególności w zakresie:
a) zakrycia etykiet, oznaczeń i innych elementów opakowania, które mogłyby
zasugerować członkom komisji producenta,
b) uzyskania odpowiedniej temperatury podawanej próbki wina;
2) otwiera kolejne próbki win i rozlewa je do kieliszków na polecenie przewodniczącego
komisji;
3) zapewnia członkom komisji należyte warunki pracy podczas prowadzenia testów
organoleptycznych;
4) utrzymuje porządek w miejscu prowadzenia testów organoleptycznych.
§ 2.
1. Pomieszczenie w którym prowadzone są testy organoleptyczne powinno zapewniać odpowiednie
warunki oceny wina, w szczególności powinno charakteryzować się:
1) odpowiednio intensywnym, neutralnym oświetleniem, pozwalającym właściwie ocenić
barwę, przejrzystość i inne cechy wyglądu wina;
2) brakiem intensywnych zapachów;
3) temperaturą w zakresie 17–20 stopni Celsjusza.
2. Każdy członek komisji powinien mieć zapewnione:
1) warunki do indywidualnej i niezależnej oceny wina;
2) osobny stolik lub odpowiednio obszerne miejsce przy wspólnym stole;
3) białe, gładkie tło do analizy wzrokowej wina w postaci blatu stołu, obrusa lub innego
przykrycia;
4) w dostatecznej ilości niegazowaną wodę mineralną lub stołową o neutralnym smaku oraz
białe pieczywo bez intensywnych dodatków aromatyczno-smakowych;
5) naczynie do wypluwania i wylewania degustowanych próbek wina.
§ 3.
1. Testy organoleptyczne przeprowadza się w formie oceny degustacyjnej próbek win.
2. Każde wino jest oceniane jednocześnie przez wszystkich członków komisji.
§ 4.
1. Ocenę wina wykonuje się na arkuszu ocen stanowiącym załącznik do niniejszego regulaminu.
2. Wynik testu organoleptycznego uznaje się za pozytywny, jeżeli wino:
1) otrzymało średnią ocenę nie wyższą, niż 21 punktów w 48-punktowej malejącej skali ocen
zalecanej przez Międzynarodową Organizację d.s. Winorośli i Wina (O.I.V.);
2) nie otrzymało oceny dyskwalifikującej.
3. Średnią ocenę punktową dla danej próbki wina oblicza się jako średnią arytmetyczną ocen
indywidualnych przyznanych przez poszczególnych członków komisji, przy czym w obliczeniu nie
bierze się pod uwagę ocen skrajnych, jeżeli różnią się one więcej niż o trzy punkty od pozostałych
ocen.
4. W przypadku gdy ocena dyskwalifikująca została przyznana wyłącznie przez jednego członka
komisji, ocenie poddaje się drugą próbkę tego samego wina i wynik tej oceny traktuje się jako
ostateczny wynik testu organoleptycznego.
5. Jeżeli jeden lub więcej członków komisji zauważy że oceniane wino posiada wadę której przyczyną
mogły być warunki rozlewu, transportu lub składowania próbki wina albo rodzaj lub sposób jej
opakowania lub zamknięcia, ocenie poddaje się drugą próbkę tego samego wina i wynik tej oceny
traktuje się jako ostateczny wynik testu organoleptycznego.
§ 5.
1. W trakcie posiedzenia komisji przeprowadza się w miarę potrzeb jedną lub więcej sesji
degustacyjnych.
2. W trakcie jednej sesji degustacyjnej dokonuje się oceny nie więcej niż 8 próbek win należących
wyłącznie do jednej z następujących kategorii:
1) wina białe i różowe wytrawne,
2) białe i różowe półwytrawne i półsłodkie,
3) czerwone wytrawne,
4) czerwone półwytrawne i półsłodkie,
5) białe, różowe i czerwone słodkie;
3. Pomiędzy poszczególnymi sesjami degustacyjnymi następuje przerwa trwająca nie krócej niż 5
minut, w trakcie której członkom komisji zapewnia się możliwość wypicia kawy lub herbaty.
4. Po dokonaniu oceny nie więcej niż 25 próbek win następuje przerwa trwająca nie krócej niż 45
minut, w trakcie której członkom komisji zapewnia się możliwość spożycia posiłku.
5. W ciągu jednego dnia pracy komisji dokonuje się oceny nie więcej niż 50 próbek win.
§ 6.
1. Próbki wina podaje się do oceny degustacyjnej:
1) w kieliszkach degustacyjnych typu INAO (ISO 3591-1977);
2) w temperaturze:
a) 8 do 10°C – win półsłodkich i słodkich,
b) 10 do 12°C – w przypadku pozostałych win białych i różowych,
c) 15 do 18°C – w przypadku pozostałych win czerwonych.
2. W celu przeprowadzenia oceny degustacyjnej nalewa się do kieliszka od 50 do 75 mililitrów wina.
3. Każdą próbkę wina do oceny degustacyjnej rozlewa się do całkowicie czystego kieliszka.
§ 7.
1. Próbki wina powinny być:
1) przygotowywane i otwierane w pomieszczeniu innym niż pomieszczenie gdzie odbywa się
praca członków komisji;
2) podane do oceny w sposób uniemożliwiający członkom komisji rozpoznanie producenta
wina.
2. Członkowie komisji podczas wykonywania testów organoleptycznych otrzymują wyłącznie
następujące informacje odnoszące się do ocenianej próbki wina:
1) kategorię wina;
2) numer identyfikacyjny próbki.
3. Po zakończeniu oceny wszystkich próbek win w trakcie danego posiedzenia komisji członkowie
komisji otrzymują do wglądu pełne informacje na temat wszystkich ocenianych win.
§ 8.
1. Z posiedzenia komisji sporządza się protokół zawierający następujące informacje:
1) miejsce i datę posiedzenia komisji,
2) imiona i nazwiska wszystkich członków komisji,
3) wykaz ocenianych win zawierający następujące informacje:
a) numer próbki wina,
b) kategorię wina,
c) imię i nazwisko lub nazwę producenta,
d) uśrednioną ocenę punktową wina,
e) dyskwalifikującą wadę lub chorobę wina – w przypadku jej stwierdzenia.
2. Sekretarz komisji wraz z przewodniczącym komisji sporządzają propozycję treści protokołu którą
przedstawia się członkom komisji.
3. Każdemu członkowi komisji przysługuje prawo wystąpienia z wnioskiem o wniesienie poprawek
do treści protokołu.
4. Wniosek o wniesienie poprawek do treści protokołu komisja przyjmuje lub odrzuca w głosowaniu
jawnym zwykłą większością głosów.
5. Komisja przyjmuje protokół w głosowaniu jawnym zwykłą większością głosów.
6. Przyjęty protokół podpisują wszyscy członkowie komisji.
Załącznik
W Z Ó R
ARKUSZ OCENY WINA DLA WIN SPOKOJNYCH
Imię i nazwisko oceniającego:
Data oceny: Kod kategorii wina:1)
Numer próbki wina: Rocznik:2)
znakomita
bardzo dobra
dobra
nieodpowiednia
dyskwalifikująca
Uzasadnienie oceny:3)
Wygląd barwa i czystość 0 1 2 3 4
Zapach intensywność 0 1 2 3 4
jakość 0 2 4 6 8
Smak intensywność 0 2 4 6 8
jakość 0 3 6 9 12
Ogólne wrażenie (harmonia) 0 3 6 9 12
RAZEM PUNKTÓW: OCENA KOŃCOWA:
Podpis oceniającego: Podpis sekretarza komisji:
Objaśnienia:
1) Należy wpisać odpowiedni kod cyfrowy:
01 – wino białe wytrawne
02 – wino białe półwytrawne lub półsłodkie
03 – wino różowe wytrawne
04 – wino różowe półwytrawne lub półsłodkie
05 – wino czerwone wytrawne
06 – wino czerwone półwytrawne lub półsłodkie
07 – wino słodkie
2) Jeżeli jest podany.
3) W przypadku przyznania oceny dyskwalifikującej należy wyszczególnić wadę wina która jest przyczyną tej oceny.